Om 6 uur 's ochtends, op 7 oktober, in het jaar 2023, was de aarde gevormd en vol. De vruchten en takken van de bomen rondom de kleine slaperige kibboetsiem en stadjes in de buurt van Gaza, waren onlangs geplukt voor het feest van Soekot. De dageraad was aangebroken en de vogels floten. Net als op die eerste morgen rustte de mensheid.
Het is lang geleden dat God het licht 'dag' noemde en de duisternis 'nacht'. Hij deed dat voor de mensheid, door een lijn in het zand te trekken. Dit deed Hij zodat Zijn kinderen over de hele wereld het verschil zouden kennen tussen goed en kwaad, tussen donker en licht en tussen leven en dood.
En het was avond geweest en het was morgen geweest en God zag dat het goed was.
Om half 7 ‘s ochtends, op 7 oktober, hing er een bedrieglijke rust over de slaperige kibboetsiem en stadjes in de buurt van Gaza. Het was de stilte voor de storm. Zonder waarschuwing sloeg de Tsunami toe. Het Kwaad zwol aan en het Kwaad bolde op en spoelde de lijn weg die God in het zand had getrokken. Een golf van dood stortte neer op het nietsvermoedende Joodse volk in hun rust.
Zij die het beeld van God van hun gezicht hadden gewist, trokken uitzinnig van huis naar huis. Ze sloegen echtgenoten neer die hun vrouwen beschermden, rukten peuters bij hun moeders weg, onthoofden baby's, hakten kinderen in stukken en staken hele families in brand. Zo trokken ze verder naar een festival waar Gods kinderen - uit 26 verschillende landen - werden doodgeschoten, verkracht, ontvoerd en naar de hel gesleept terwijl de muziek doorging.
God was niet verrast en het volk van Israël evenmin. Jarenlang hadden belastingbetalers terroristen met miljoenen dollars en euro's beloond. Regeringen knepen een oogje dicht, waarschijnlijk in de overtuiging dat geld een verandering van hart kan kopen. Maar het was hun geld dat wellicht te goeder trouw werd gegeven, dat de kosten dekte van het bloedbad van vandaag en van bloedbaden van weleer.
Op 7 oktober 2023 raasden de afslachters van Hamas, de Islamitische Jihad, de Al-Aqsa Martelarenbrigade en Fatah (facties van de PLO) door de kibboetsiem en de stadjes. De leider van de PLO, Mahmoud Abbas, is een wreedaard in een maatpak. Hij wordt vaak verwelkomd op het podium van de Verenigde Naties, houdt met zijn met bloed besmeurde handen een toespraak en spuwt leugens en eeuwig vernederend slachtofferschap uit. Keer op keer wordt hij met een staande ovatie ontvangen.
De UNRWA (de Organisatie van de Verenigde Naties voor Hulpverlening aan Palestijnse Vluchtelingen in het Nabije Oosten) heeft decennialang miljarden ontvangen. Heel lang geleden had UNRWA de taak om werkgelegenheid, onderwijs en onmiddellijke hulp te bieden aan de onschuldige burgers van Gaza. In plaats van de Palestijnen zelfredzaamheid te bieden, ketende ze hen in een eeuwigdurend en etterend slachtofferschap. Het onderwijsprogramma van de UNRWA leert Palestijnse kinderen hoe ze Joden moeten haten en vermoorden. De afgestudeerden van deze nazi-opleiding behoren tot degenen die ons volk hebben afgeslacht op 7 oktober 2023.
De UNRWA heeft miljarden opgeslokt. Er wordt geen verantwoording afgelegd over waar het geld naartoe is gegaan. De enige mooie auto's in Gaza zijn de Toyota's van enkele van de 30.000 Palestijnse werknemers van de UNRWA. Het was dan ook geen verrassing dat er UNRWA-busjes werden gevonden in de in brand gestoken kibboetsiem en tussen het puin van steden in de buurt van Gaza.
En het was avond geweest en het was morgen geweest, en God zag dat het slecht was.
Om vier uur 's middags, op 7 oktober, begonnen in de in brand gestoken kibboetsiem en puinhopen van steden in de buurt van Gaza mensen aan te komen die het beeld van God droegen. Opgedragen om de mensheid te redden, trokken puisterige tieners die de avond ervoor nog pizza's bezorgden een legeruniform aan en gingen op jacht naar de dood.
Ze vonden UNRWA-diploma's in de zakken van terroristen. Andere schepsels van God kamden de struiken uit en vonden babyhoofdjes tussen de geraniums. En terwijl ze die hoofdjes oppakten, weeklaagden en huilden ze en vielen op hun knieën.
En het was avond geweest en het was morgen geweest, en God huilde.
Om zes uur 's avonds, op 7 oktober, begon het nieuws vanuit de in brand gestoken kibboetsiem en het puin van de steden in de buurt van Gaza de wereld over te gaan. Journalisten gebruikten hun door God gegeven platforms om over te brengen wat ze hadden gezien. Maar ook zij verstikten en huilden om een verschrikking die hen met stomheid sloeg.
In plaats van taal werd de vlag van Israël gehesen in een gezamenlijke verklaring van ontzetting, verzet, liefde en solidariteit. De blauwe en witte kleuren van het fundament van de westerse beschaving werden uitgestraald op monumenten, torens en gebouwen. Leiders van verschillende naties boden eenduidig steun, iets wat Israël nog nooit heeft meegemaakt sinds het uit de as herrees, ooit in een ver verleden.
En het was avond geweest en het was morgen geweest, en God werd getroost.
Om kwart voor elf, op 10 oktober, braken er berichten uit op Sky News. In plaats van de verwoede en door verdriet geteisterde gezichten van de afgelopen twee dagen, was een gezicht waarop het evenbeeld van God niet te zien was. Het was het gezicht van het hoofd Politieke en Internationale Betrekkingen van Hamas. De wereld luisterde hoe hij zijn haat spuwde.
Ontzet dat hij een podium kreeg, spraken enkele Rechtvaardigen onder de Volkeren zich uit. De overgrote meerderheid van de kijkers bleef echter stil en redeneerde voor zichzelf dat er altijd twee kanten aan het verhaal zitten. Dat was een keerpunt. Vanaf dat moment, in de naam van evenwicht, haastten de presentatoren zich om een platform te bieden aan degenen die verbijsterende onethische sprongen maakten om de afslachting van Joden te rationaliseren.
Terwijl de BBC de woorden van Goebbels verkondigde, bundelden Bruinhemden in grijze pakken en andere respectabele kledij hun krachten met de barbaren en trokken door de straten van de beschaving. Terwijl ze in naam van de vrije meningsuiting om de Endlösung riepen, renden Joodse mensen voor hun leven. De menigte zwol langs diezelfde monumenten, torens en gebouwen die 's nachts nog steeds schitteren (tot nu toe tenminste) met de blauwwitte vlag van de grondvesten van de mensheid.
En het was avond geweest en het was morgen geweest, en God ging tekeer.
Op 11 oktober 2023 vormde Israël een oorlogskabinet. Het was een onvergetelijke gebeurtenis. Hoewel Israël weet dat burgerslachtoffers een onvermijdelijk gevolg zijn van elke oorlog, zijn ze nooit het doel. Om zoveel mogelijk onschuldige doden te voorkomen, ging Israël verder dan de oorlogsregels. We hebben gebouwen gewaarschuwd met lichte explosieven dat er een bombardement zou komen, waarschuwingsflyers gedropt en gezorgd voor een humanitaire vluchtelingenroute.
En terwijl duizenden onschuldige burgers voor hun leven rennen en Hamas hen probeert tegen te houden, sluit de wereld haar oren voor de kreten van de gegijzelden en eist toch een evenredige reactie van Israël. Een proportionele reactie zou betekenen dat onze kinderen precies evenveel gezinnen in brand moeten steken, precies evenveel baby's moeten onthoofden en evenveel gijzelaars moeten executeren - terwijl ze de telefoons van de slachtoffers gebruiken om hun moord te livestreamen op Facebook. Hoe durft de duisternis ons aan te sporen om zo het beeld van God uit te wissen. Wij, het Volk van het Boek, kennen de Goddelijke waarschuwing. Een proportioneel antwoord zullen we niet geven.
En het was avond geweest en het was morgen geweest, en God waarschuwde.
Het bloed van de verkrachte en gemartelde gijzelaars schreeuwt niet langer naar ons. Zij zijn de vergeten stemmen die bedekt zijn met Palestijns zelfvernederend eeuwigdurend slachtofferschap en de leugens dat het allemaal om land gaat.
De opdracht van Israël is om een "licht voor de volkeren" te zijn. Dit betekent dat Israël recht moet doen en barmhartig moet zijn. Door op deze wilden te jagen, probeert de Joodse natie precies die taak uit te voeren. Israëls casus belli is omwille van de hemel. Het is om het beeld van God te herstellen en opnieuw die lijn in het zand te trekken.