Frank van Oordt: 'Bomen planten in Israël was een traditie van mijn ouders die wij voortzetten'
Door Joanne Nihom -
5 september 2022
De bomen op het veld zullen hun vrucht geven, het land zal zijn opbrengst geven, en ze zullen onbezorgd in hun land wonen. Dan zullen ze weten dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik de stangen van hun juk breek en ze red uit de hand van hen die zich door hen lieten dienen. (Ezechiël 34:27)
Aan de hand van vijf onderwerpen vertelt Frank van Oordt in het nieuwste magazine van het Joods Nationaal Fonds over zijn liefde voor Israël, het JNF en de natuur.
“De hoop die ik heb, die ik ook deel met mijn kinderen en gekregen heb van mijn vader, is dat de woestijn eens zal bloeien en dat we daar nu al voorboden van zien.
Afgelopen april was ik, na twee jaar, eindelijk weer in Israël. Dat was fijn, ik had het gemist. Het verlangen om naar Israël te gaan, zit diep. Het voelt als thuiskomen, zoals ik bij goede vrienden thuiskom. Als ik bij hen ben, dan zeggen ze: ‘Maak het je gemakkelijk’, zo voelt Israël ook voor mij. Het voelt nooit als een bezoek. Ik voel me altijd trots als ik door het land reis en zie hoe mooi Israël is geworden.
De hoop die ik heb, is dat de woestijn eens zal bloeien en dat we daar nu al voorboden van zien.
— Frank van Oordt
Het planten van mijn eerste boom kan ik me nog goed herinneren. De foto hangt in mijn kantoor. Het was in een parkje in Be’er Sheva. Ik plantte het stekje met mijn eigen handen. Wat voelde ik me trots. Bomen planten was een traditie als we met onze ouders naar Israël gingen. Wij, de kinderen en kleinkinderen, hebben die voortgezet.
Mijn vader, Karel, de oprichter van Christenen voor Israël, legde ons toen uit dat we de stekjes niet zomaar ergens mochten planten. Dat het JNF een plan had gemaakt om Israël groen te maken en dat we ons daaraan moesten houden.
Als ik door Israël reis, kan ik me bijna niet voorstellen dat er ooit geen bomen waren.
Ik proef altijd dat de Israëliërs meer waarde hechten aan bomen dan wij in Nederland. Misschien heeft het met de zorg en de liefde voor het land te maken. In Nederland zeg je ook niet zo snel een gebed als je een boom plant, in Israël hoort het erbij.”
Parken en wouden waar Christenen voor Israël bij betrokken was:
- Op 28 augustus 1991 werd het Arie Pronk Park opgericht op initiatief van Christenen voor Israël. Ter nagedachtenis aan Arie Pronk die in dat jaar overleed. Het park bestaat uit zo’n tweeduizend bomen en ligt in Givat Hamoreh. Arie Pronk had als missie om te zingen voor de glorie van de Almachtige God. Tijdens zijn leven wijdde hij het grootste deel van zijn tijd aan projecten met betrekking tot Israël en zorgde hij ervoor dat de arme buurten in Jaffa bijvoorbeeld werden opgeknapt. Als muzikaal leider bezocht hij Israël regelmatig met z’n koor.
- In samenwerking met vijf Joodse en niet-Joodse organisaties, waaronder Christenen voor Israël, is op 19 februari 1992 het Nederland-Israël Woud opgericht. Het doel was 16 duizend hectaren die in vlammen waren opgegaan te herbebossen. Onder leiding van een gekozen comité is het woud hersteld met de bomenplantactie onder het motto ‘voor elke verbrande boom tien nieuwe’. Het woud ligt in Neve llan en bestaat uit 20 duizend bomen. Het Nederland-Israël Woud kwam tot stand op initiatief van Centrum Informatie en Documentatie Israel, Christenen voor Israël, Genootschap Nederland-Israël, Israël Comité Nederland en de Nederlandse Zionistenbond.
- Het Christenen voor Israël Park bevindt zich in het noorden van Israël, in Givat Hamoreh. Het is opgericht op 18 juli 1989 nadat daar in 1988 duizenden bomen in vlammen opgingen bij een bosbrand. In samenwerking met de Israëlconsulenten van het Israël Producten Centrum werd het park vol geplant met meer dan tweeduizend bomen.
- In 2018 heeft Christenen voor Israël een grote donatie gegeven ten behoeve van het herstel van een aantal door brand verwoeste parken in en rondom Haifa.