Ik vroeg me af, dit gelezen hebbend:

Hoe zot kunnen we het maken?

Maar waarom zou ik me verbazen over een uitspraak van de Verenigde Naties, als ik ook gewoon thuis, in mijn eigen vaderland, met zotheid word geconfronteerd. Een christelijk dagblad (om misverstanden te voorkomen: niet het Reformatorisch Dagblad) schrijft dat het totale dodental in Gaza sinds 7 oktober 20.258 bedraagt en dat de meeste slachtoffers vrouwen en kinderen zijn en dat dit getal afkomstig is van het ministerie van Gezondheidszorg in Gaza. Mocht de (christelijke) lezer zich afvragen hoe betrouwbaar dit getal is, dan wordt die twijfel ter plekke, in hetzelfde artikel dus, ontzenuwd met de volgende woorden: De cijfers van het ministerie (van Hamas) worden over het algemeen als betrouwbaar gezien.

In dezelfde krant lees ik ook dat de woordvoerder van het Israëlische leger heeft bekendgemaakt dat de lichamen van vijf gijzelaars door Israëlische soldaten zijn gevonden in een van de tunnels. Voor het geval de (christelijke) lezer aan de betrouwbaarheid van dit getal twijfelt, wordt er ter plekke aangegeven dat dit getal niet onafhankelijk kan worden geverifieerd.

U leest het goed: informatie vanuit de Hamas-hoek is koosjer, maar voor de betrouwbaarheid van informatie uit Israël kan geen koosjer-certificaat worden afgegeven.

Hoe zot kunnen we het maken?

Maar er was nog iets dat, zachtjes uitgedrukt, op mij nogal vreemd overkwam. Een katholieke priester had met kerstmis in het bekende Bethlehemse stalletje het kindeke neergelegd met twee mama’s in plaats van een papa en een mama. Dit deed hij om te tonen, zo gaf de geestelijke aan, dat het gebruikelijke gezin, uitsluitend bestaande uit een papa en een mama, niet meer van deze tijd is en dat alternatieve gezinssamenstellingen ook van G’ds wege geoorloofd zijn. Ook hier vroeg ik me af:

Hoe zot kunnen we het maken?

En toch ligt dit laatste geval anders dan de door mij eerder vermelde zotheden. Ik geloof heilig dat het papa-mama gezin de hoeksteen is van onze samenleving. Ik vind het gender-gedoe van de zotten en zo zijn er nog wel een aantal andere ethische moderniteiten die ik ongepast vind en tegen G’ds Woord. Maar, en nu komt het, er zit in mij geen greintje haat naar andersdenkenden. Ook is het niet aan mij om te oordelen wie goed en wie slecht is. Zeker, het Jodendom heeft een bepaalde visie en kent vele ge- en verboden. Maar het je wel of niet aan de wet houden staat los van de vraag wie goed en wie slecht is. Goed of slecht wordt uitsluitend en alleen Boven bepaald en om dat te beoordelen zijn wij eenvoudige zielen veel en veel te klein.

Wat is oorlog?

Terug naar het Midden-Oosten. Iedere oorlog betekent per definitie doden, zo vertelde mij een bevriende Nederlandse luitenant-generaal b.d. confronterend en realistisch nuchter. Het is dan helaas ook niet verwonderlijk dat er geen oorlogen bestaan zonder slachtoffers, aan beide kanten. En altijd sneuvelen er behalve de soldaten ook onschuldige burgers, vrouwen en kinderen. In de Tweede Wereldoorlog werden niet alleen zes miljoen Joden vermoord, maar lieten naar schatting 55 miljoen mensen het leven, waarvan de helft onschuldige burgers die omkwamen bij bombardementen, ook door onze geallieerde bevrijders uitgevoerd. Denkt u even aan Hiroshima (78.000 doden en 80.000 zwaargewonden in een paar seconden) of aan vele Duitse steden (half miljoen doden en tientallen miljoenen daklozen) die door de geallieerden werden gebombardeerd. En ook vandaag, terwijl u dit leest, sneuvelen, ver weg van Israël en Gaza, duizenden en duizenden medemensen per dag bij andere brandhaarden die kennelijk niet worden bemerkt door de vredelievende ogen van de Verenigde Naties. Miljoenen mensen zijn dakloos en volledig ontheemd, waaronder onschuldige kinderen, vrouwen, hoogbejaarden. Vluchtelingen hollen van hot naar her en grenzen worden voor hun betraande ogen gesloten.

Hoe het gecompliceerde door Hamas ontketende conflict kan worden opgelost, weet ik niet. Maar wat ik wel weet is dat wij hier in Nederland de oplossing niet brengen door haat te kweken, door uitsluitend de vinger naar Israël te wijzen, door de oproep van Hamas om Joden in de hele wereld te vermoorden zwijgend te aanvaarden en door het antisemitisme een ongekende groei te verzorgen.

Laten wij aan de vooravond van het maatschappelijke nieuwe jaar 2024 kijken waar we elkaar kunnen vinden, ons niet bemoeien met kwesties waarvan we totaal geen verstand hebben en ervoor waken om conflicten van elders te importeren. Mijn kinderen heb ik opgevoed met respect voor andersdenkenden, ook als die andersdenkenden een levensvisie hebben die niet strookt met de onze. Eenheid in diversiteit moet kunnen.

Maar fenomenen als de gaskamers van Auschwitz en de gruwelijkheden van 7 oktober dienen door ieder die zich mens noemt keihard veroordeeld te worden, dat mogen onze kinderen niet voorgeschoteld krijgen als begrijpelijk en aanvaardbaar!

Ik wens u een goed en gezond 2024, een jaar van sjalom, voor alle volkeren van Uw aarde.