Twee dagen geleden was ik boodschappen doen, daar mag je iets verder voor reizen. Ik ben zeker zes roadblocks tegengekomen, maar nergens werd ik tegengehouden. De soldaten en politie die toezicht zouden moeten houden, stonden of te praten of staarden naar hun telefoon. Gisteren moest ik vanwege familieomstandigheden naar Natanya, vanuit het noorden. Ik had daarvoor speciale toestemming. Ik ben, heen en terug opgeteld, acht roadblocks tegengekomen, maar nergens werd ook maar iemand tegengehouden..
Een groot verschil
In maart was het doodstil op de grote weg. Ik schreef toen zelfs over de vogels die letterlijk en figuurlijk vrij baan hadden. Nu, maanden later, met eenzelfde, zelfs zwaardere lockdown, is daar niets meer van te merken.
Het is druk, met veel auto’s.
Het maakt me ongerust, want het coronavirus is alleen te stoppen als we het met elkaar bevechten. Ik belde wat vrienden en kennissen en iedereen had dezelfde ervaring. Drukke wegen, roadblocks lijken een farce en mét mij vragen ook zij zich af wat er aan de hand is in het land.
Net las ik dat de regering het heeft over een lockdown van een jaar. Dan zijn we met zijn allen failliet, en wat dan? Opnieuw beginnen?
Het maakt me onrustig en ik zal niet de enige zijn. Over de hele wereld lijkt er een soort van burgerlijke ongehoorzaamheid te zijn.
Laat mij weten waar u vrolijk van wordt als het gaat over nieuws uit Israël. Waar wilt u dat ik over schrijf?
Uw mening gevraagd!
Daarom heb ik besloten om geen blogs meer aan het coronavirus te wijden, maar het te hebben over de mooie dingen van het leven, over schoonheid. Over bijvoorbeeld literatuur of muziek of over foto’s van de prachtige omgeving waarin ik woon.
En nu bent u aan de beurt. Mijn vraag: Laat mij weten waar u vrolijk van wordt als het gaat over nieuws uit Israël. Waar wilt u dat ik over schrijf? Vul dan onderstaand formuliertje in, waarin u deelt wat u de komende maanden voor mooi en goed nieuws uit ons prachtige land wilt horen!