Sluiten

Zoeken.

Artikelen

Activiteiten

Kennisbank

Podcasts

Projecten

Publicaties

Videos

Overig

Or Eshkar: na de aanslag kennen we allemaal zijn naam

Door Joanne Nihom - 

20 maart 2023

F230309EM414 (3)

Foto: Flash90

Verdrietig, verslagen. Or Eshkar is overleden. Te jong, slechts tweeëndertig jaar.

Vol plannen. Hij bevond zich op de verkeerde tijd op de verkeerde plek. Vermoord. Op weg naar de bruiloft van vrienden en kwam daar nooit aan. Twaalf dagen geleden was hij nog een onbekende voor velen in het land. Na de aanslag kenden we allemaal zijn naam. Zijn foto verscheen in de media. En vandaag weer. Een prachtig hoofd. Lieve, mooie, bruine ogen kijken me aan vanaf het scherm van mijn computer. Or, wat licht betekent in het Ivriet, ziet er lief, sportief en sterk uit.

Maandagmiddag 20 maart 2023

Het Ichilov Tel Aviv Medical Center heeft net in een verklaring laten weten dat Or Eshkar, die minder dan twee weken geleden gewond raakte bij een aanslag op Dizingoff Street, is overleden. De familie van Or stelt zijn organen ter beschikking. Prof. Roni Gamzo, directeur van het Ichilov Medical Center - Tel Aviv: ‘Or werd zwaargewond bij ons gebracht. Hij werd onmiddellijk geopereerd, waar de doktoren er tegen alle verwachtingen in slaagden om zijn toestand te stabiliseren. Helaas was de ernst van de verwondingen fataal en na een heroïsche strijd van vele dagen, waarin we een sterke man zagen vechten voor zijn leven, hebben we vandaag zijn dood moeten vaststellen. Het spijt ons om aan te moeten kondigen dat Or naar zijn Wereldse Huis is vertrokken.’

Ieder op zijn eigen manier

Natalie Ascher, de moeder van Or: ‘Vandaag ging er een bijzonder licht uit. Or was niets dan goedheid, liefde en vrijgevigheid en straalde dat uit op iedereen die hij tegenkwam. Dank namens de familie aan alle medewerkers van het Ichilov-ziekenhuis, die dag en nacht met hun professionaliteit, toewijding en gevoeligheid, alles deden wat mogelijk was om Or te redden. Ook dank aan de tientallen geweldige vrienden die ons dag en nacht omarmden, met ons huilden en bij ons bleven. Aan het volk van Israël dat bij ons was, gesterkt, gesteund en in gebeden - ieder op zijn eigen manier en volgens zijn of haar geloof.'

Ik voel onmacht en boosheid. Hoe is het mogelijk dat we geen eind kunnen maken aan het zo lang voortdurende geweld. Hoe kan dit? Waarom? Tranen lopen over mijn wangen. Intens verdrietig om een mens dat ik nooit heb gekend.

Moge Or zijn ziel gebundeld worden in de bundel van het Eeuwige leven.

joannenihom-cirkel

De auteur

Joanne Nihom

Onze journaliste Joanne Nihom woont al enige jaren in Israël. “Israël is voor mij thuiskomen, onderdeel zijn van een ongelofelijke uitdaging. Israël is voor mij het land, de zee, de...

Doneren
Abonneren
Agenda