Slapeloosheid

Overkomt het je wel eens dat je ‘s nachts niet kunt slapen, omdat je je zorgen ligt te maken? Bijvoorbeeld over hoe het zal gaan met die nieuwe baan, of met je gezondheid, of met je kinderen of kleinkinderen. Of als je zoon of dochter nog niet thuis is van een avondje uit. Nou, het is mij diverse malen overkomen! En als ze dan veilig thuis zijn, dan vraag je je af waar je zo druk over hebt gemaakt. En dan voel je je beschaamd, omdat je niet genoeg vertrouwen hebt gehad in Gods bewaring.

Toen ik me onlangs weer eens bezorgd maakte over één van de kinderen, schoot me de tekst in gedachten waar de Heere Jezus tegen ons zegt: ”Wie zoon of dochter liefheeft heeft boven Mij, is Mij niet waardig; …”. (Math.10:37). Valt onder “het zoon of dochter liefhebben boven Mij” eigenlijk ook niet “je zorgen maken over zoon of dochter?” Stel je je zorgen over je kinderen dan niet feitelijk boven Hem, alsof Hij niet bij machte zou zijn om voor hen te zorgen? En zegt Hij eigenlijk: dan ben je Mij niet waardig, want dan sta Ik niet meer op de eerste plaats? Dan staan je zorgen op de eerste plaats! Zo kan bezorgdheid een vorm van zonde worden.

Dat was voor mij toch wel iets om over na te denken. De Heere Jezus wil op de eerste plaats komen in ons leven en als wij maar bezig zijn met ons zorgen maken, dan is ons hart niet op Hem gericht. Dan is dat dus eigenlijk “zonde”. In Jesaja 59:2 staat: “Zie, de hand des Heren is niet te kort om te verlossen, en Zijn oor niet te onmachtig om te horen; maar uw ongerechtigheden zijn het, die scheiding brengen tussen u en uw God, en uw zonden doen Zijn aangezicht voor u verborgen zijn, zodat Hij niet hoort”. Als we met ons hele hart de Heere zoeken en onze zorgen voor Zijn troon neerleggen, dan hoort Hij ons gebed en krijgen we vrede in ons hart.

Uitpakken

Hierbij komt in gedachten wat Corrie ten Boom schrijft in een van haar boeken. Corrie ten Boom, ‘zwerfster voor God’, zoals ze vaak genoemd wordt, heeft heel wat meegemaakt in haar leven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verborg haar familie Joodse onderduikers. Deze moedige daad kostte haar vader en haar zuster Betsie het leven en zelf overleefde ze als door een wonder het vrouwenconcentratiekamp Ravensbrück.

Na de oorlog reisde ze de hele wereld over om de boodschap van Gods liefde en vergeving te verkondigen. Dat betekende veel koffers in- en uitpakken. Maar voor haar was het geen vakantie! Integendeel, dat bracht veel zorgen met zich mee en ze moest dan ook leren om alle moeilijkheden bij God te brengen. Ze schrijft daarover: “We mogen onze koffer met zorgen voor Hem uitpakken en die zorgen dan ook bij Hem laten. Veel mensen pakken hun koffer weer in en nemen hun zorgen weer op hun eigen nek, maar dat is niet de bedoeling. Laat die koffer maar uitgepakt! Laat je zorgen maar bij God en Hij zal voor jou zorgen!”.

Bidden helpt!

Het gebeurt nogal eens dat mijn man en ik op bezoek bij oudere mensen te horen krijgen: ‘We hebben onze kinderen opgevoed in het geloof en ze altijd meegenomen naar de kerk. Ze zijn op een christelijke school geweest. Maar nu zijn ze het huis uit en ze doen nergens meer aan. Ze komen niet meer in de kerk en onze kleinkinderen groeien op als heidenen’. Het is een groot verdriet voor ouders een grootouders als ze zien dat hun kinderen God en de kerk vaarwel hebben gezegd. Je zou het geloof wel aan iedereen willen geven en zeker aan je kinderen. Maar dat gaat helaas niet. Je kunt wel getuigen, maar niet óvertuigen. Dat is het werk van de Heilige Geest.

Maar de Heere heeft ons wel een machtig wapen in handen gegeven! Dat is het gebed. Wij kunnen hun het geloof niet geven, maar we kunnen onze kinderen en kleinkinderen wel dagelijks voor de troon der genade brengen. Wat een heerlijke taak is dat. En wat belangrijk! In Jakobus 5:16 staat dat het gebed van een rechtvaardige veel vermag, doordat er kracht aan verleend wordt. In plaats van ons zorgen te maken (waar we helemaal niets mee bereiken), mogen we voor al onze geliefden bidden. Dan is ons hele hart op God gericht en dan zal Hij ons rust en het vertrouwen geven dat Hij ook voor onze kinderen zal zorgen! We mogen onze koffer vol met zorgen voor God neerleggen en tot op de bodem uitpakken. Hij kent ons en Hij weet wat het beste voor ons is.

Laat die koffer dus uitgepakt en kom tot rust bij Hem!