Vier manieren waarop God ons voorbereidt op Zijn Koninkrijk

In het lijden en sterven van Christus bereidt God ons voor op het Koninkrijk. Vier aspecten staan hierin centraal:

1.      De macht van de aanklager is gebroken

De duivel, de aanklager, is zijn recht om te beschuldigen kwijtgeraakt. Waar hij eens vrijmoedig mensen kon aanklagen voor Gods troon – zoals bij Job of bij de hogepriester Jozua – daar is hem nu de toegang ontzegd. Jezus heeft de aanklacht op Zich genomen. Zijn dood aan het kruis betekent dat geen enkele aanklacht meer overeind blijft in de hemel. Voor Israël geldt dat in het bijzonder: als er één volk is dat in deze wereld voortdurend wordt beschuldigd, dan is het Israël wel. Maar in de hemel niet meer.

2.      De gehoorzaamheid van Jezus wordt uitgedeeld

Jezus hield het gebod van de Vader volkomen. Tot in de dood bleef Hij trouw. Die volmaakte gehoorzaamheid wordt nu gedeeld met Zijn volk. Wie Hem toebehoort, ontvangt in geloof wat Hij heeft volbracht. Dat gebeurt tastbaar in de doop en het avondmaal, maar ook dagelijks wanneer we putten uit Zijn liefde, blijdschap, wijsheid en vrede.

3.      Het leven wordt gereinigd

In Jezus’ dood ligt reiniging. Hij is het offer dat ons zuivert van zonde, zoals de Hebreeënbrief leert. Niet door menselijke vroomheid, niet door morele prestatie, maar door het bloed van het Lam worden mensen schoongewassen. Dat betekent dat ze niet meer aankomen in Gods Koninkrijk op eigen kracht, maar gekleed in Christus. Zonder vlek of rimpel – niet door eigen verdienste, maar door genade.

4.      De dood heeft zijn greep verloren

Jezus heeft de dood geproefd – en overwonnen. Door Zijn opstanding heeft Hij de macht over het dodenrijk verworven. Daarom hoeft de dood geen angst meer te zaaien. Gelovigen mogen weten: Hij die uit de doden is opgewekt, zal ook hun sterfelijke lichamen levend maken. De angst voor de dood maakt plaats voor hoop – een hoop die gedragen wordt door Gods Geest.

Het Koninkrijk komt op aarde

Toch gaat het evangelie verder dan de verlossing van het individu. Want het Koninkrijk van God komt niet alleen in het hart van de gelovige – het komt op aarde. De komst van het Koninkrijk betekent dat de schepping hersteld wordt zoals ze ooit bedoeld was: vrij van zonde, vrij van dood, vol van schoonheid en gerechtigheid. Alles zal op zijn plaats vallen, ook Israël. Jeruzalem zal weer worden wat het was: de stad van de grote Koning, de plaats van Gods troon. Het Koninkrijk is geen vage geestelijke toestand, maar een concrete werkelijkheid waarin Christus regeert – zichtbaar en lichamelijk. En dit Koninkrijk laat zich al zien in het herstel van Israël. De terugkeer van het Joodse volk naar het land, na eeuwen van verstrooiing, is geen toeval. De profetieën spreken daar helder over. Jeruzalem wordt aangevochten, maar God brengt Zijn volk thuis. Hij heeft het beloofd, en niemand kan dat tegenhouden.

De strijd achter de schermen

Om dat Koninkrijk te laten doorbreken, moest er strijd geleverd worden – een geestelijke strijd. Jesaja 49 toont de Messias als de Knecht van de Heere met een scherp zwaard in Zijn mond. Hij richt de vijanden van God, verzamelt de verstrooide stammen van Israël, en brengt licht onder de volken. Hij wordt gesteld tot een verbond, tot herstel van wat verwoest was. Toch blijkt uit datzelfde hoofdstuk dat er tegenstand is. De gevangenen van Israël, verstrooid over de volken, blijven als het ware zitten in de duisternis. Alsof een macht hen tegenhoudt. Er is iemand die in zijn recht denkt te staan, die de verstrooiden niet wil laten gaan. Maar God zegt: toch zal Ik strijden. Toch zal Ik redden. Hij zal het fundament onder de tegenstander wegnemen – het fundament van zonde, waarmee de macht van de overste van de wereld gelegitimeerd leek. En dat is precies wat Jezus doet. In Lukas 4 zegt Hij in de synagoge dat Hij gekomen is om gevangenen loslating te brengen. En niet alleen in woorden. In Zijn daden – de genezing van bezetenen, het uitdrijven van demonen – toont Hij dat de machten wijken voor Zijn gezag. Uiteindelijk is het op Golgotha dat Hij de beslissende slag toebrengt aan de vijand.

Golgotha als doorbraak

Johannes laat in zijn evangelie op bijzondere wijze zien hoe Jezus’ lijden de wereld verandert. Als Hij verhoogd wordt aan het kruis, zegt Hij, dan zal Hij allen tot zich trekken. Dat betekent: de ban wordt verbroken. Wat mensen tegenhoudt – zonde, aanklacht, angst, demonische gebondenheid – wordt daar doorboord. Zoals het bloed van het paaslam ooit de kinderen van Israël bevrijdde uit Egypte, zo brengt het bloed van Christus bevrijding uit de slavernij van zonde en dood. Jezus hangt aan het kruis als het ware tussen hemel en aarde, als het ware tussen twee anderen – net als Mozes tussen Aäron en Hur, toen het volk streed tegen Amalek. De overwinning komt wanneer Hij Zijn handen uitstrekt. Het kruis is geen nederlaag, maar het beslissende moment van overwinning.

Op weg naar de voleinding

De profetieën zijn niet alleen geschiedenis – ze zijn toekomst. De engelen zullen uitgezonden worden om de uitverkorenen te verzamelen van de vier windstreken. De Messias zal zitten op de troon van David, in Jeruzalem. De apostelen zullen de twaalf stammen van Israël richten. En de tempel zal een huis van gebed zijn voor alle volken. Pesach en Pasen zijn niet alleen feesten van herinnering. Ze zijn aankondigingen van wat komt. De dood is overwonnen, de aanklacht verstomd, het hart gereinigd, de wereld op weg naar herstel. En Israël, dat eeuwenlang verstrooid was, keert terug – als voorbode van de dag dat alles nieuw zal zijn.