Afgelopen maandag 11 juli publiceerde NASA de debuutfoto van de James Webb Space Telescope: de eerste, diepste en scherpste fullcolour hoge resolutiefoto van het universum tot nu toe. Op de foto zijn sterrenstelsels te zien die voorheen onzichtbaar waren voor mensen.

Een andere astronomische ontdekking die deze week bekend werd gemaakt, was die van het ruimteschip Gaia, van de European Space Agency (ESA).  Dit onderzoek werd geleid door een team van de Universiteit van Tel Aviv en heeft voor het eerst twee nieuwe ‘reusachtige’ planeten in afgelegen zonnestelsels geïdentificeerd.

Leven op verschillende planeten

Hoewel het fascinerend is om te zien en proberen te weten te komen wat er allemaal in het heelal gaande is, vraag ik me toch af of het echt wel zo belangrijk is. De Kotzker Rebbe, rabbijn Menachem Mendel Morgenstern (1787–1859) zei ooit: “Mensen zijn gewend om naar de hemel te kijken en zich af te vragen wat daar gaande is. Maar het zou beter zijn als ze in zichzelf zouden kijken om te zien wat er daar gaande is.”

Bestaan ​​er buitenaards leven? Misschien. Of misschien ook wel niet. Maar hoewel we erg nieuwsgierig kunnen zijn: hoeveel verschil zou het echt uitmaken voor ons eigen leven? Terwijl wij rondlopen met al deze vragen, zijn er tegelijkertijd bepaalde mensen die hier op aarde met ons wonen, van wie het voelt alsof ze van een totaal andere planeet komen.

Contact met de realiteit verloren

Op 8 juni 2022 verklaarde de Palestijnse premier Mohammed Shtayyeh: "Israël heeft gefaald om te bewijzen dat ze enige geschiedenis heeft in Jeruzalem." Dit was amper een week nadat de vertegenwoordiger van de Europese Unie, Sven Kühn von Burgsdorff, sprak op een Alliance for Middle East Peace-conferentie in Jeruzalem. Tijdens zijn toespraak op dinsdag 31 mei beweerde hij dat terroristische aanslagen tegen Israëli's 'niet verwonderlijk’ zouden zijn ‘gezien de diepte van het Palestijnse lijden tijdens het 74 jaar durende conflict met Israël'. Maar het meest verontrustende is misschien wel het delen van klassieke antisemitische bloedlibellen door een Joodse pro-Palestijnse organisatie. Eerder vorige maand deelde de NGO ‘Jewish Voice for Peace’ een karikatuur van IDF-soldaten die Palestijns bloed drinken.

Antisemitisme neemt wereldwijd toe. Wereldwijd worden Joden, vaak in naam van antizionisme, het doelwit van zowel fysiek als mentaal geweld. En hoewel er 'vrijheidsstrijders' en activisten zijn voor letterlijk elke minderheidsgroep, wanneer het eenmaal op antisemitisme aankomt, dan is het alsof deze helden op een andere planeet leven.

Joodse gemeenschappen over de hele wereld krijgen constant te horen dat ze Israël moeten zien als 'apartheidsstaat' en Israël verantwoordelijk moeten houden voor de 'gewelddadige onderdrukking en schending van mensenrechten'. Het is echter nogal onverklaarbaar dat niemand het ooit heeft over Hamas of de onschuldige Israëlische burgers die worden vermoord. Iedere keer wanneer ik de reactie van de wereld zie, vraag ik me af of ik echt op dezelfde planeet leef als deze mensen. Misschien bestaat er toch buitenaards leven… recht onder onze neus? En elke keer wanneer ik mijn Joodse broeders aan het linker politieke spectrum dergelijke antisemitische haat zie verspreiden, roept dat alleen maar meer vragen op. Delen wij echt dezelfde geschiedenis? Kijken wij echt naar dezelfde realiteit? En delen wij echt hetzelfde lot?

Geen grenzen

Mijn vierjarige zoontje houdt ervan om tzeva adom (letterlijk: kleur rood, de officiële naam van het luchtalarm in Israël) te spelen, waarin hij -vrij realistisch- de luchtaanval sirene nabootst om de buren te waarschuwen voor 'inkomende raketten'. De waarheid is dat hij niet het enige kind is dat dit doet. Israëlische kinderen groeien op met de harde realiteit dat er elk moment een nieuwe oorlog kan uitbreken. Daardoor is het geluid van het luchtalarm voor veel kinderen een spelletje geworden. Ieder van ons kent op zijn minst iemand die, op de een of andere manier, is getroffen door terreuraanslagen. Veel mensen zijn eraan gewend geraakt om schuilkelders in en uit te rennen of zijn gewend aan het leger en politie die missies uitvoeren om terroristen uit te schakelen. Niemand kijkt er meer van op wanneer een gedeelte van een straat wordt afgezet doordat een cheefets chasjoed (verdacht voorwerp) wordt opgeblazen.

Hoe kunnen we van de niet-Joodse wereld verwachten om achter de Joodse staat te staan, als helaas een groeiend aantal van ons eigen volk sympathie en steun betuigt aan de daders van kwaad, in plaats van aan onschuldige slachtoffers die worden geterroriseerd? Betreffende deze houding en denkwijze, heb ik geen speculatie of onderzoek nodig: voor mij komen deze mensen wel van een andere planeet.

We moeten niet vergeten dat de strijd om dit onrecht niet eindigt bij de grenzen van Israël; het gaat zowel online als offline door… zelfs in Nederland. Het bestaan ​​van Ufo’s en buitenaardse wezens kunnen dan wel onzeker zijn; maar laat er geen twijfel over bestaan ​​dat er hier op aarde nog steeds een sterke levensvorm is dat echt staat voor gerechtigheid en eerlijkheid. Een levensvorm dat met Israël staat.