Maar wij, die de gebeurtenissen in en rond Israël van buitenaf observeren, moeten niet vergeten dat Israël zoveel meer is dan oorlog en conflict. Israël is een Joodse staat. Het Joodse volk is een natie, geen ras of etnische groep. De moderne Staat Israël is het thuisland van het Joodse volk en een thuis voor zowel Joden als niet-Joden. Ondanks vele uitdagingen en moeilijkheden (zowel intern als extern), hebben ze samen in slechts enkele decennia een bloeiend, dynamisch land opgebouwd.

Deze week vieren de Joden Soekot, of het Loofhuttenfeest, een jaarlijks zeven dagen durend feest dat ze volgens de Torah moeten houden. Tijdens deze week wordt Joden opgedragen om in hutten (“loofhutten”) buiten te wonen, waarvan het dak van takken is gemaakt zodat ze de sterren aan de hemel kunnen zien.

De traditie ontwikkelde zich om te eindigen met een dag die gewijd is aan de viering van de Torah – bekend als Simchat Torah (wat “vreugde in de Torah” betekent). Het was op Simchat Torah een jaar geleden dat Hamas op brute wijze Israël binnenviel, waarbij ze 1200 onschuldige mensen afslachtten en mishandelden, en 300 gijzelaars mee terugnamen naar hun ondergrondse tunnels in Gaza.

Deze tijd herinnert eraan dat het Joodse volk veertig jaar door de woestijn trok voordat het, het beloofde land bereikte, beschermd door niets meer dan de schuilplaats van tijdelijke hutten. Het roept de beproevingen en moeilijkheden op waarmee het Joodse volk werd geconfronteerd, hun afhankelijkheid van God voor Zijn voorziening en de hoop op de uiteindelijke beloften die aan hen zijn gegeven.

Profetisch gezien, omdat het het begin van het oogstseizoen is, wijst het ook op de inzameling van alle naties.

En zo worden wij, in de naties, eraan herinnerd dat ons heden en onze toekomst diep verbonden zijn met Gods weg met het Joodse volk. Pas wanneer de Joden volledig zijn verzameld in het land, levend in diepe verbinding met hun Schepper, zullen ook wij heidenen leren afhankelijk te zijn van God. Dan, en niet eerder, zullen onze naties de vrede en veiligheid ervaren waarnaar ze zo diep verlangen.

Hoe anders is dat dan wat we vandaag zien. Het lijkt erop dat de naties alleen geïnteresseerd zijn in het bekritiseren van Israël. Israël kan niets goed doen. De Verenigde Naties zijn een plek geworden waar Israëls ergste vijanden hun haat tegen het Joodse volk kunnen uiten zonder enige consequenties.

Laten we deze komende week bidden voor het Joodse volk over de hele wereld, voor Israël en voor iedereen in het land. Laten we ook bidden voor de vijanden van het Joodse volk – dat hun harten zullen worden veranderd. En laten we bidden voor de leiders van onze naties: dat ze de moeilijkheden en uitdagingen waarmee Israël wordt geconfronteerd zullen begrijpen, en de vele zegeningen die het Joodse volk en de Staat Israël aan de wereld hebben gebracht, zullen erkennen.