Sluiten

Zoeken.

Artikelen

Activiteiten

Kennisbank

Podcasts

Projecten

Publicaties

Videos

Overig

Joodse wereld

Terug naar overzicht

Waar blijft de grens?

Door Opperrabbijn Binyomin Jacobs - 

23 april 2025

Amersfoort

Amersfoort. | Foto: Canva Pro

Dit wordt een lastig dagboekstukje, want sinds mijn vorige dagboekstukje zijn er twaalf dagen verstreken, en never a dull moment: een scala aan onderwerpen, e-mails en telefoontjes is de Jacobs-revue gepasseerd. En dus moet ik nu kiezen wat ik opschrijf om te voorkomen dat dit dagboek ontaardt in een soort jaarverslag, maar dan van twaalf dagen.

Vlak voor Pesach was er een vergadering in Kamp Amersfoort van de Oorlogsgravenstichting. Ik beschouw het als een voorrecht om in de adviescommissie van deze stichting te mogen zitten en zo de mannen en vrouwen die voor onze vrijheid zijn gesneuveld te mogen eren.

Reichskriegsflagge in Amersfoort

Net voor Pesach werd ik ook geconfronteerd met een irritante Reichskriegsflagge die het aangezicht van mijn woonplaats op een paar honderd meter van ons huis meende te moeten bezoedelen en het bestaan van Kamp Amersfoort bijna leek te ontkennen. Dit zal wel pro-Palestijns bedoeld zijn en dan wordt het natuurlijk getolereerd.

Meer over die vlag lees je in het artikel ‘Reichskriegsflagge wappert in Amersfoort’.

De link echter tussen het huidige conflict in het Midden-Oosten en nazi-Duitsland ontgaat me een beetje, hetgeen wel aan mijn beperkte verstandelijke eigenschappen zal liggen. Maar ja, denk ik dan, het hele fenomeen antisemitisme spoort niet, is onlogisch, maar toch bestaat het en mogen alle middelen om dat antisemitisme te voeden worden aangewend, ook als er geen enkel verband bestaat tussen Joden, Palestina en een scala aan etnische groeperingen die waarschijnlijk nog nooit een Jood hebben gezien, maar de Jodenhaat wel met zich meedragen.

En wat doet de lokale overheid met deze Reichskriegsflagge? Of deze vlag mag blijven hangen wordt aan hogere instanties overgelaten, en ondertussen…de-escaleren! Wat eigenlijk betekent ‘bestuurlijk achteroverleunen’.

Onthulling Joods Monument

Ik ben benieuwd hoe de onthulling van het Joodse Monument over enige weken gaat verlopen, want ik vrees dat dit monument ter nagedachtenis aan de moord op de Amersfoortse Joden gedurende de bezettingsjaren gezien zal worden als een pro-Israël demonstratie en dus zal er ‘From the river to the sea’ gebruld moeten worden. Als dat zal worden getolereerd, stap ik op en roep ik alle aanwezige Joden en vrienden van de Joodse gemeenschap op om mij te volgen...

De nagedachtenis aan de Joodse slachtoffers van het nazi-regime, die eindelijk na meer dan tachtig jaar een monument krijgen als een soort grafzerk zonder graf, laat ik niet bezoedelen. College B&W Amersfoort: bepaal uw standpunt vooraf, wacht niet tot de tegendemonstratie er is, kijk niet weg en verschuil u niet achter het nieuwe heilige woord: ‘de-escaleren’!

Een verleden dat weer schuurt

Pesach was verder erg fijn. Ik sprak een vriend, die in 1942 in Boedapest, Hongarije is geboren. Zijn moeder wist hem en zijn twee oudere broers uit het getto te smokkelen in 1944 door zich voor te doen als een niet-Joodse vrouw. Zijn vader moest geld afstaan aan het Joodse getto-bestuur die dat dan weer aan de nazi’s zou moeten geven om erger te voorkomen. Een soort Nederlandse Joodse Raad dus, dat getto-bestuur, of misschien wel vergelijkbaar met de campagne ‘Joden zeggen nee’ van Nederlandse Joden (?), die menen hun handtekening tegen Netanyahu te moeten plaatsen.

De vader van mijn vriend weigerde en kreeg toen te horen dat zijn weigering aan de nazi’s gemeld zou moeten worden. En dus dook hij onder. Uiteindelijk hebben vader, moeder en de drie jongens de oorlog overleefd. Ook hebben zij tijdens de Hongaarse opstand in 1956 het communisme weten te ontvluchten. Mijn bejaarde Hongaarse vriend ergerde zich groen en geel aan het bezoek van Netanyahu aan Hongarije. Hoe kon hij daar staan terwijl met het einde van nazi-Duitsland in zicht Hongarije alsnog zijn Joden de gaskamers instuurde!?

Zo heeft oorlog vele kanten en afschuwelijke nuances. Daarover mag worden gesproken, nagedacht, en een mening gevormd. Maar de oorlog van elders in onze Nederlandse samenleving importeren, is zinloos, schadelijk en volledig onacceptabel.

Jacobs website

De auteur

Opperrabbijn Binyomin Jacobs

Opperrabbijn Binyomin Jacobs werd in 1949 in Amsterdam geboren. Hij staat bekend als een bruggenbouwer en is een veelgevraagd spreker.

Doneren
Abonneren
Agenda