Als ik weer even in Nederland ben geweest en weer terugkeer naar Israël, dan valt het me op dat veel hier anders is.
Niet alleen de taal, het rijgedrag en de humus. Het is ook en vooral het licht, de lucht en de geur van het land.
Alles voelt hier dieper en intenser.
Op een mooie, koude winterdag is de hemel blauwer dan het blauwste Delftsblauw.
Als het regent en de hemel loodgrijs op je schouders lijkt te rusten, is het nog steeds anders dan een natte dag in Nederland.
Heeft dit te maken met de eeuwenoude geschiedenis van het Beloofde Land dat zindert in de lucht?
Wat het ook moge zijn, Israël is mijn ultieme thuis.