Moeilijke taak

Ongeveer tien jaar geleden ging ik persoonlijk door een moeilijke tijd. Daarom zocht ik het advies van mijn Rebbe. De geestelijk leider van mijn chassidische groepering en de ‘gids’ van mijn leven. Het was de maand Adar toen ik mijn problemen -waarvan hij al goed op de hoogte was- met mijn Rebbe besprak. Hij gaf mij bemoediging en wijze woorden van advies.

Maar voordat ik zijn studiekamer verliet, zei hij tegen me: "Laat deze gebeurtenissen hier bij mij in mijn kamer... en wees Marbim BeSimcha (vermeerder de vreugde). Dat is nu jouw avoda, jouw manier om G-d te dienen”. “Mijn vreugde vermeerderen… Welke vreugde?”, dacht ik later bij mijzelf. De Rebbe wist heel goed dat de voorgaande maanden niet bepaald makkelijk waren geweest. Hoe kon ik nou echt blij zijn? Ja, het was inderdaad zeker geen makkelijke taak.

Onrealistisch gebod?

De Joodse geleerden zeggen in de Talmoed: ‘MiSjenichnas Adar marbim beSimcha’. Dat betekent: wanneer de maand Adar komt, vermeerderen we onze vreugde. De vraag is natuurlijk: hoe kan iemand zichzelf dwingen om blij te zijn, terwijl hij dat in werkelijkheid niet is?

Gelukkig voor mij was dit een vraag die vele anderen, veel grotere Joodse denkers, ook al had beziggehouden. Veel commentatoren vroegen zich af: “Hoe kunnen we iemand dwingen vrolijk te zijn? Hoe kan een emotie worden afgedwongen? Het is mogelijk om bepaalde daden op te dragen, zoals bijvoorbeeld het helpen van anderen. Maar om te verwachten dat iemand een bepaalde emotie voelt, lijkt haast onrechtvaardig, onrealistisch en niet praktisch.”

Echter, zei Rebbe Aharon Perlov van Karlin (1736-1772) altijd: "Beter een valse blijdschap, dan echt verdriet". Anderen zeggen dat de mitswa, het gebod, van 'Marbim BeSimcha' gebaseerd is op het Joodse principe van “het hart gaat achter onze daden aan”. Als iemand op een bepaalde manier wil leven, dan moet hij zich eerst daadwerkelijk zo gaan gedragen en langzamerhand wordt het een oprecht deel van zichzelf. Om blij te zijn, moeten we eerst vreugdevol handelen.

Poerim

Poerim staat bekend als de feestdag waarop onze voorouders uit liefde teruggekeerden naar G-d. Het is een dag waarop ook wij door vreugde en liefde voor onze medemens terugkeren naar onze hemelse Vader. Daarom worden we vanaf het begin van de maand Adar opgedragen om blij te zijn. Zodat wanneer we bij de heilige dag van Poerim aankomen, we dit oprecht zullen zijn en daardoor uit liefde naar G-d zullen terugkeren.

Omdat dit jaar een schrikkeljaar is, is de maand Adar verdeeld over twee maanden: Adar Alef en Adar Beet. Letterlijk vertaald: Adar 1 en 2. En aangezien Poerim altijd dichter bij Pesach moet vallen, vieren we het in de tweede Adar. In de praktijk betekent dit, dat we dit jaar nog een extra vier weken hebben, om aan het vergroten van onze vreugde te werken. Mogen we het allemaal waard zijn om dit te inderdaad te kunnen doen en terug te keren naar G-d in blijdschap en liefde.